Marmara Üniversitesi, Hukuk Fakültesi
Projeyi Adana’da yürütüyorum. Projeyi beraber yürüttüğüm kardeşimin adı Çisel. Kardeşimle tanıştığımda ben henüz üniversitede ilk senemi yeni bitirmiştim. Çisel ise 10 yaşına yeni girmişti. Çisel çok girişken, atılgan, enerjik, isteklerini net bir şekilde dile getiren bir çocuktu. Fakat dört kardeşin en büyüğü olmanın verdiği sorumluluğu erken yaşlarda omuzuna almıştı ve kardeşlerinin yanında biraz daha geri planda kalıyordu. Kardeşlerinden Kumsal annesi tarafından biraz daha fazla sevgi görüyordu. Bu sebeple her şeyin kendisinin olmasını istiyordu. Çünkü annesi istediği her şeyi yapmaya çalışıyordu. Projede beni en çok zorlayan nokta da buydu. Bir diğer kardeşi Deniz ise ele avuca sığmayan bir çocuktu. El kaslarının zayıflığı nedeniyle yazmayı öğrenmekte güçlük çekmiş araya pandemi girince annesi de gerekli özeni gösterememişti ve sınıf tekrarı yapmak zorunda kalmıştı. En küçük kardeşi Poyraz ise belki de Çisel’e en çok benzeyendi. Çünkü hem daha sakindi hem de beraber oyunlar oynadığımız da benim yönlendirmelerimi iyi dinliyordu, tıpkı Çisel gibi.Yazın çocuklarla buluşmalara başlamadan önce birçok faydalı ve çocuklarla doğru iletişim kurmamızı sağlayacak gerekli eğitimler almıştık. Aldığımız bu eğitimler ışığında onlarla daha sağlıklı iletişim kurmanın yanı sıra onlara daha yararlı olabildiğimizi düşünüyorum. Bu eğitimler sayesinde ortaya çıkabilecek sorunlar en alt seviyeye indi diyebilirim.
Görüşmeye ilk gittiğimde ben de Çisel de çok heyecanlıydık. Bana sürekli bu yaz neler yapacağımızı soruyordu. Bende tüm açıklığıyla projemizi anlatmaya çalışıyordum. Yazın yapacağımız aktiviteleri onun da isteklerine kulak vererek nasıl yapacağımızı anlattım. İlk buluşmadan itibaren sadece Çisel ile değil ailesiyle de aramızda bir bağ kuruldu. Çisel’in babası şehir dışında çalışıyordu. Annesi de geçimlerini sağlayabilmek için çalışıyordu. Bu sebeple çocuklara anneanneleri bakıyordu. Babasının şehir dışında olması Çisel’i çok üzüyordu ve bu yüzden sürekli babasına mektup yazıyordu geldiğinde verebilmek için. İletişimimiz ilerledikçe bana bu konudan daha çok bahsetmeye başladı. Bizde bu duygularını rahatça açığa vurabilmesi için beraber resimler de çizmeye başladık. Yaz boyu yaptığımız etkinliklerden bahsetmem gerekirse öncelikli olarak en çok resim çizdik. Kitap okuduk, film izledik, piknik yaptık, meslekler hakkında konuştuk, Bilim Çocuk Dergisini inceledik ve oradaki oyunları oynadık, kurabiye yaptık, aldığımız kodlama eğitimi sayesinde beraber oyun kodladık, tohum ektik ve Toplumsal Eşitlik Kiti oyununu oynadık.Kışın benim okulum sebebiyle aynı şehirde olamasak da telefon üzerinden konuşmalarımız devam etti. Okulda yaşadıklarını, derslerini, kardeşleriyle ilişkisini anlatıyordu her konuşmamızda. Ona gitmeden hediye ettiğim kitapları da okuyordu. Bazen de bu kitaplar hakkında konuşuyorduk. Ben olmasam da her ay ona giden Bilim Çocuk Dergisini inceliyordu kardeşleriyle. Bu etkinliklerin birçoğunda Çisel’in kardeşleri de bize eşlik etti. Projeye tek bir çocukla başlasam da zamanla bu yolculuğa dört çocukla beraber devam ettik.Proje tamamlandığında Çisel’de gözlemlediğim değişimlerin bence en önemlisi kardeşleriyle olan ilişkisi. Çünkü buluşmalarımızda dördü genelde çatışma halindeyken artık daha az tartıştıklarını görüyorum. Çisel daha yapıcı olmaya başladı ve kardeşlerini de dinlemeyi öğrendi. Kitap okumayı seviyordu ama bunu bir alışkanlık haline getirdi. Bilim Çocuk Dergileri sayesinde daha da meraklı ve araştıran bir çocuk oldu. TEK kutu oyunu sayesinde toplumsal cinsiyet eşitliği hakkında bilgiler edindi.
Projenin bana kattığı en önemli şey ise çok daha sabırlı olmayı öğrenmekti. Çünkü sonuçta karşımda 10 yaşında bir çocuk ve kardeşleri vardı. Ve ben düşünerek konuşmalıydım. Ayrıca bu proje sayesinde zamanımı ve sevgimi paylaşmayı öğrendim. Her buluşmanın sonunda bana sorulan ‘’Bir daha ne zaman geleceksin abla ?’’ yaz boyu duymayı en sevdiğim cümle oldu. Yolculuğumu sonlandırırken artık dört kardeşe sahibim ve bu paha biçilemez. Bu proje içinde olmaktan her zaman gurur duyduğum bir proje olarak hayatımda yer alacak.